ANNE VAN VEEN (27) heeft al veelmeegemaakt in haar nog jongeleven. Ze was zes jaar toen haarouders HERMAN VAN VEEN enactrice MARLOUS FLUITSMA uitelkaar gingen. Voor het eerst geeftAnne die haar eerste cd heeft uit-gebracht en in november aan eennieuwe theatertournee begint,een uitgebreid interview. Zijvertelt wat de scheiding van haarouders met haar deed, over haarliefde voor haar negentien jaaroudere levenspartner JOANNESWAAN en de schuldgevoelensjegens haar zus BABETTE.
Wie kent niet het gevoeligeliedje Anne dat HERMANVAN VEEN 27 jaar geleden schreef en zong, kort na de geboorte van zijn jongste kind? ANNEVAN VEEN is inmiddels zelf eensuccesvol artieste. Zodra ze begintte vertellen, valt meteen op dat zedezelfde poëtische manier van praten en het opvallende woordgebruikvan haar vader heeft. Daarbij lijkt zeals twee druppels water op haarmoeder MARLOUS FLUITSMA,die twintig jaar geleden bij het bredepubliek bekend werd als de eersteHelen Helmink (later opgevolgddoor BRUNI HEINKE) in GoedeTijden, Slechte Tijden. Van beiden erfde ze het talent en de liefdevoor het vak. En dat talent ontpoptezich al heel vroeg.
Enthousiast vertelt Anne: 'Als kleinmeisje deed ik MADONNA na, ikverkleedde me de hele tijd, maakte'fotoshoots' met vriendinnen, voerde 'stukjes' op in de huiskamer en inde tuin voor mijn ouders, ouders vanvriendinnen en de buren. En opschool deed ik aan elk toneelstukmee. Mijn ouders lieten mij heel vrij,hebben mij nooit gepusht om eeninstrument te gaan bespelen of ietsdergelijks. Maar op mijn veertiendewilde ik op zangles.'Inmiddels is haar eerste cd Bij mijuitgekomen met zelf geschrevenliedjes van haar eerste theaterprogramma Anne. In november begintze aan haar tweede theatershow,Wilde lucht.
Dat haar beide ouders bekend zijn,was voor Anne nooit een probleem.'Ik heb me er niet tegen afgezet, zaghet niet als een handicap toen ik hetvak in ging. Maar wat ik wel voelde,is dat ik niet blanco werd bekeken.Iedereen had wel een oordeel. Ikmoest daarom nóg sterker bij mezelf blijven dan een ander en me nietlaten weerhouden door mensen dieer negatief mee omgaan. Ik verteldenooit meteen wie ik was, want anders was ik ineens een soort fascinerend sujet!'
Scheiding
Dat het leven niet alleen maar vrolijke kanten heeft, ontdekte Anne alop haar zesde jaar, toen haar ouders uit elkaar gingen. 'Ik was oudgenoeg om het helemaal mee tekrijgen. Maar ik heb dat hoofdstukzeg maar 'geparkeerd', zo van laatmaar, ik hoor het later allemaal wel.Dat doe je als kind heel slim. Ik wildehet alleen maar leuk hebben en nietmet problemen geconfronteerdworden. Pas op latere leeftijd is hetecht goed tot me doorgedrongenwat het destijds met mij heeft gedaan. Ik ging beseffen dat er in mijnpersoonlijke leven dingen bestaandie eindig zijn, dat er geen garantieszijn, dat niets vanzelfsprekend is.Dat was een tegenvaller. Met diewetenschap heb ik het nog steedsmoeilijk.
Net als zo veel kinderen van gescheiden ouders heb ik een deukjeopgelopen in geloof en vertrouwen.Dat kom ik soms tegen in mijn eigenleven en dan denk ik: Waarom houdik dat af? Of: Waarom ben ik nubang? Wanneer ik dan terugkijk,denk ik: O ja, dat komt daar vandaan.
Na de scheiding woonde ik bij mijnmoeder. Zij had het toen heel drukmet haar rol in GTST. Maar daarwas ik aan gewend. Wij haddennooit zo'n van negen tot vijf-bestaanmet z'n allen. Ik ben heel blij metmijn moeder, we hebben een heelgoede relatie.
Toen mijn broer MERLIJN en ik ouder werden, gaf ze voor ons haarwerk op. Ze wilde thuis zijn meteenkopje thee als wij uit school kwamen. Daar ben ik haar heel dankbaar voor. Mijn vader zag ik na hunscheiding niet minder dan voorheen, hij was natuurlijk altijd al veelweg. Mijn ouders waren 21 jaar samen, dat is lang. Ik weet nu zekerdat ze er alles aan gedaan hebbenom de breuk te voorkomen. Ze hebben hard aan zichzelf en elkaar gewerkt en gevochten voor hun relatie.Maar het is niet gelukt; hun persoonlijkheden gingen niet meersamen, ze zijn te ver uit elkaar gaanlopen. Ik kan het er goed met mijnvader over hebben en van zijn gezicht aflezen dat het ook hem niet inde koude kleren is gaan zitten.'
Verliefd op een vrouw
Anne is de jongste van Hermans vierkinderen. Zij scheelt vijftien jaar methalfzus BABETTE. 'Ik was absoluutde benjamin. Ik voelde me wel eensschuldig naar Babette. Zij was alvolop aan het puberen en wilde alleaandacht. Zij emmerde om dingenals uitgaan en een scooter, terwijl ikemmerde om melk. Ik kreeg het volle pond, dat was voor Babette vastniet altijd leuk. Ik heb nu een heelgoede band met haar en ben ookdol op haar twee zoontjes. Ik denkwel dat ik een leuke tante voor zeben, ik kan me goed verplaatsen inhun leeftijd. Het zijn vertegen jochiesen ze vinden mij maar een maffetante!
Als kind was ik een enorme poppenmoeder, ik speelde veel metBarbies. Ik kon geweldig tutten enmezelf onderkladderen. Maar ikvoetbalde en ravotte ook. Ik bouwde boomhutten, verkocht kastanjes.Ik heb echt twee kanten. Ik ben ookerg fysiek. Ik vind het nog steedsprettig om bij mijn vader op schootte klimmen. Ik geniet van dat veiligeen vertrouwde gevoel. Ik kan ookaltijd bij hem terecht met vragenover het vak.'
Anne kijkt een beetje verlegen wanneer het onderwerp 'vriendjes' aanbod komt. Dan zet ze haar schroomopzij en vertelt: 'Ik had eerst, zoalselk meisje, een lijstje van jongensmet wie ik op de middelbare schoolgezoend had. Daarna kreeg ik welserieuze vriendjes, helemaal volgens het boekje. Zelfs langere relaties. Ook in de tijd dat ik op de kleinkunstacademie zat, viel ik op jongens. Maar ineens, als donderslagbij heldere hemel, werd ik verliefd opeen vrouw! Als ik daar nu aan terugdenk, realiseer ik me dat ik vrouwenop tv altijd wel mooi vond om naar tekijken; vooral nieuwslezeres PIADIJKSTRA en actrice MARGREETBLANKEN uit de serie MedischCentrum West vond ik zo prachtig!
Maar wat zegt dat? Meisjes wordentoch ook wel vaker verliefd op hunjuf? Enfin, ik werd stapelverliefd opeen vrouw. Anderhalf jaar haddenwe een relatie. Daarna leerde ik opeen sinterklaasfeest mijn huidigegeliefde JOANNE SWAAN kennen.Inmiddels wonen we al twee jaar samen en we zijn heel gelukkig. Mijnmoeder dacht aanvankelijk dat mijnliefde voor vrouwen slechts een fasewas die snel weer voorbij zou zijn.Maar deze 'bevlieging' duurt al aardig lang!'
Trouwplannen
Anne: 'Mijn vader gaat er heel gemakkelijk mee om. Hij zei er eigenlijkniet zo veel over, maar gaf me vandie geruststellende blikken van: alles is goed, als jij maar gelukkigbent. En dat ben ik, dat kunnen mijnouders duidelijk aan mij zien, voorhen ben ik heel transparant. Maar ikben niet het open boek dat ze dachten dat ik was! Ze zijn in elk gevalheel blij met Joanne.
Het leuke is dat Joanne, die overigens negentien jaar ouder is dan ik,ook in het vak zit en net als ik ook dekleinkunstacademie heeft gedaan.
Wij hebben zelfs een aantal dezelfde docenten gehad. Joanne wastot nu toe altijd actief in het theater,ze heeft gespeeld in musicals alsNijntje, Pluk van de Petteflet,Ciske de Rat. Maar nu wil zij zichmeer op het regisseren gaan toeleggen en ook lesgeven en coachen.
Twee jaar geleden ben ik bij haar ingetrokken. Het ging geleidelijk.Eerst bleef één rugzak bij haar, toennóg één en uiteindelijk was mijn heleklerenkast daar! Waarom ik zo verliefd ben op Joanne? Hmm, wat zalik zeggen? Ze is zo'n eerlijk en oprecht mens. Dat vind ik echt eenheel mooi iets. Het was liefde op heteerste gezicht, ik voelde het direct.Ik ging meteen een lied over haarschrijven. We hebben geen concrete trouwplannen, maar we fantaseren er wel eens over. Maar je moet erniet te veel over spreken, vind ik, anders is de romantiek eraf. En we hebben het ook wel eens over kinderen,maar daar zijn we nog niet uit.'
Dan schiet Anne in de lach en meteen ondeugende blik in de ogenzegt ze: 'Mijn leven is toch wel eenverhaal om van te smullen... Ik vindhet in elk geval een goed verhaal!'
